Moster Hunter Freedom 2


*Spel uitleg:

Heren, we mogen dan misschien wel eens uitgemaakt worden voor nerds, maar we zijn en blijven mannen. En mannen hebben instincten. (Excuus aan de enkele dame die dit leest). Want hoe mooi de wereld om ons heen zich ook blijft ontwikkelen, diep van binnen zijn we altijd jagers gebleven. Wanneer je tijdens een documentaire een leeuw een antilope ziet verscheuren, zegt je vriendin, zusje of moeder dat het zielig is, maar stiekem vind jij het geweldig.
Maarja, het zou een beetje raar zijn als we massaal de bossen in gingen om op everzwijnen te jagen he? (En dan heb ik het niet over die nepperts die met grote geweren een konijntje of een fazant neerknallen). Nee, wij als moderne man kunnen onze jagers-instincten de vrije loop laten gaan met games als Monster Hunter: Freedom.
Vroeg in de ochtend sta ik op, de geur van zweet en bloedvlekken hangt nog in mijn hutje. Maargoed, de eerste zonnestralen komen al door het raam naar binnen, dus tijd voor een nieuwe dag vol avonturen. Ik trek mijn armor aan, zet mijn helm op, pak mijn wapens en vertrek richting de hunters guild. Op de heenweg maak ik nog even een praatje met wat reizigers, die me vertellen dat ze nieuwe items in de aanbieding hebben. Ik koop wat potions bij een oud vrouwtje, en loop daarna de hunters guild in. Binnen is het warm en broeierig, maar de sfeer is er altijd goed. Bij de balie vraag ik welke quests er vandaag op het menu staan. “Een dringend verzoek om een paar Velocidromes te doden?” Ik neem de quest aan en loop weer richting de deur…
Even later sta ik in mijn kamp, waar ik elke quest begin. Hier kan ik onder andere een uiltje knappen om weer met een volle gezondheid verder te gaan. Ook staat er een grote blauwe doos waar handige items inzitten die ik op mijn quest mag gebruiken. Ik haal er een kaart van het gebied uit en een paar voedselvoorzieningen, zodat ik geen honger krijg tijdens mijn zoektocht. Dan is het tijd om te vertrekken, en wanneer ik de bergpas op loop moet ik altijd even slikken. Wat een prachtige omgevingen toch. In een graslandschap ergens in de verte zie ik een kudde herbivoren grazen. Hoewel ik weet dat ik bij sommige plekken die ik in de verte kan zien nooit zal komen, ben ik blij dat ik het uitzicht in ieder geval heb. Het maakt mijn ervaring des te mooier.
Een kwartier later heb ik al wat rondgezocht, maar geen Velocidrome te bekennen. Wel wat kleine Velociprey, maar ik ben op zoek naar hun leider. Ik loop een volgend gebied in, en eindelijk heb ik geluk. Ik de verte zie ik waar ik naar op zoek ben. Ik ren er op af als een gek, en met een grote sprong hak ik op hem in. Het beest schreeuwt het uit, en enkele kleinere leden uit zijn groep springen op me af. Een gevecht volgt, waarbij ik me vooral richt op de leider, maar ondertussen wel goed oppas dat ik niet in mijn rug aangevallen wordt. Als ik denk het gevecht bijna gewonnen te hebben, hoor ik een angstaanjagend geluid. Ik kijk naar mijn voeten, en vraag me af waarom mijn schaduw telkens groter wordt. In een reflex duik ik aan de kant, net voordat een enorme draak zijn voeten op de grond plant. Wanneer ik weer op mijn voeten sta heeft de draak zich al omgedraaid, en kijkt me niet zo vrolijk aan. Ik draai me om en ren zo hard ik kan, het ziet er bijna zielig uit.
Met zulke quests is het beter om er een vriend bij te halen. Dus ga ik weer terug naar de hunters guild en nodig een goede vriend uit. Samen gaan we op pad, en hoewel we nog te zwak zijn voor de draak, weten we de quest toch te voltooien door de drie Velocidromes te verslaan. We ontvangen een som geld, enkele items, en drinken vrolijk een goede pul bier na in de hunters guild. Met een paar items laat ik mijn wapens upgraden, maar dan is het echt de hoogste tijd om mijn bedje op te zoeken, want zo’n dag jagen is enorm vermoeiend. Eenmaal in mijn hut doe ik mijn uitrusting af, spring mijn bed in, en denk bij mezelf: “Dit is het leven”
Conclusie: Monster Hunter Freedom ziet er prachtig uit, heeft goede muziek en leuke gameplay. Tuurlijk, het combo-systeem gaat niet zo diep, maar de vijanden zijn divers en met alle items in het spel in het vooruitzicht, heeft de game een enorme speelduur. De game komt pas echt tot zijn recht als je hem in multiplayer speelt, met maximaal vier man. Als je het spel alleen in je eentje gaat spelen moet je eerst even goed voor jezelf nagaan of je het niet erg vind om voortdurend bezig te zijn met quests, want dat is in de basis toch wat je aan het doen bent. Houd je echter van leuke actiespellen en heb je wat vrienden die daar ook van houden, laat je jagers-instincten dan lekker de vrije loop met Monster Hunter: Freedom.

*Te spelen op:
Psp

*Prijs / te koop bij:
€ 12,50 / free record shop

No comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...